சற்று முன்
என் சொற்களுக்குள்
உன் மௌனத்தைப் புதைத்தேன்
இனி அது
கவிதையாகிவிடும்...
..........................................................................................................
சற்று முன்
ஒரு கவிதையை வரைகிறாய்
அதில் என்னையும் ஒரு சொல்லில்
இருத்துகிறாய்
இனி அக் கவிதையில்
உன்னுடன் நானும் இருக்கிறேன்
என்பதை நம்புகிறேன்
நீயே சொல்
வார்த்தைகளில் மட்டுமில்லை
என்பதை...
............................................................................................................
எனக்கான கனவுகளை
நீ காணத் துடிப்பதன்
நியாயங்கள் புரியவில்லை
எனது வலியும்
எனது புன்னகையும்
அதன் கனவுகளில்
என்னை தொலைத்திருக்கும் போது
சாத்தியமாகலாம்
உன் கனவுகளும்...
.............................................................................................................
கனவுகளில்
வழி தவறும் குழந்தை நான்
கை பிடித்து அழைத்து வருகிறாய்
ஒவ்வொரு முறையும்
இவ்வுலகிற்கு
உன் யதார்த்தங்கள் புரியும் தான்
என் கனவுகளும் தெரியும் தானே
ஊர்க் குருவியோ
பருந்தோ
அதன் வானம் வெளியில் இல்லை
சிறகுகளில் மட்டுமே...
................................................................................................................
யாருக்கும் தெரியா கதையை
சொல்லத் தொடங்கினேன்
தயக்கமே இல்லை
அது சரி
உன்னிடம் சொல்லாமல்
யாரிடம் சொல்வது...
...................................................................................................................
எங்கிருந்து வந்தாய் நீ
என் பால்யத்தோடு கைகோர்க்க
கனவுகளோடு விளையாட
கண்ணீருக்கு ஆறுதல் சொல்ல
யாரோவாக இருந்த நீ
எப்படி நுழைகிறாய்
என் சொற்களுக்குள்
என் கனவுகளுக்குள்
என் வாழ்க்கைக்குள்...
என் சொற்களுக்குள்
உன் மௌனத்தைப் புதைத்தேன்
இனி அது
கவிதையாகிவிடும்...
..........................................................................................................
சற்று முன்
ஒரு கவிதையை வரைகிறாய்
அதில் என்னையும் ஒரு சொல்லில்
இருத்துகிறாய்
இனி அக் கவிதையில்
உன்னுடன் நானும் இருக்கிறேன்
என்பதை நம்புகிறேன்
நீயே சொல்
வார்த்தைகளில் மட்டுமில்லை
என்பதை...
............................................................................................................
எனக்கான கனவுகளை
நீ காணத் துடிப்பதன்
நியாயங்கள் புரியவில்லை
எனது வலியும்
எனது புன்னகையும்
அதன் கனவுகளில்
என்னை தொலைத்திருக்கும் போது
சாத்தியமாகலாம்
உன் கனவுகளும்...
.............................................................................................................
கனவுகளில்
வழி தவறும் குழந்தை நான்
கை பிடித்து அழைத்து வருகிறாய்
ஒவ்வொரு முறையும்
இவ்வுலகிற்கு
உன் யதார்த்தங்கள் புரியும் தான்
என் கனவுகளும் தெரியும் தானே
ஊர்க் குருவியோ
பருந்தோ
அதன் வானம் வெளியில் இல்லை
சிறகுகளில் மட்டுமே...
................................................................................................................
யாருக்கும் தெரியா கதையை
சொல்லத் தொடங்கினேன்
தயக்கமே இல்லை
அது சரி
உன்னிடம் சொல்லாமல்
யாரிடம் சொல்வது...
...................................................................................................................
எங்கிருந்து வந்தாய் நீ
என் பால்யத்தோடு கைகோர்க்க
கனவுகளோடு விளையாட
கண்ணீருக்கு ஆறுதல் சொல்ல
யாரோவாக இருந்த நீ
எப்படி நுழைகிறாய்
என் சொற்களுக்குள்
என் கனவுகளுக்குள்
என் வாழ்க்கைக்குள்...
No comments:
Post a Comment